هيچوقت فكرش رو هم نمي كردم كه بخوام در باره آيت الله منتظري بنويسم ، نه چيز زيادي در باره اش مي دونستم نه بهش فكر كرده بودم . فقط يك سري اطلاعات شفاهي از ايشون داشتم كه از اين و اون شنيده بودم . اما اين اتفاقات چند روزه باعث شد خواه ناخواه يه شناخت نصفه نيمه اي در باره ايشون پيدا كنم :
1- تنها چيزي كه از دهه شصت از ايشون تو ذهنم مونده (با سن كمي كه اون موقع داشتم ) عكس بزرگشون روي ديوار مدرسه علميه مركز شهرمون كنار عكس امام بود كه يه روز صبح وقتي بيدار شديم ديگه اثري از اون عكس نبود و عكس امام به تنهايي روي ديوار خود نمايي مي كرد . چقدر هم حرفه اي عكس رو پاك كرده بودن ، انگار نه انگار كه از قبل عكسي وجود داشته !
2- امشب يه كسي يه جايي يه حديثي از امام علي (ع) مي گفت با اين مضمون كه فرد متقي سه تا نشانه داره به شرح زير :
الف ) عملش خالصانه باشد ، ب) آرزوهاي بلند ودست نيافتني نداشته باشد ، ج) كار را به موقع خودش انجام بدهد ( نه ديرتر و نه زودتر از موقعش ) .
فكر كنم آيت الله منتظري به شكل خيلي خوبي به اين روايت جامه عمل پوشاندن . مخصوصا در مورد به موقع بودن كارهاش : چه زماني كه اعتراض كردند و از حاكميت خارج شدن ، چه زماني كه سكوت كردن ، چه زماني كه دوباره لب به انتقاد و اعتراض گشودند وحتي زمان مرگشون هم به موقع بود كه جان تازه اي به جنبش و حركت از نفس افتاده مردم داد . يعني اين بزرگوار مرگشون هم روي حساب كتاب بوده انگار !
3- فكرشو بكن ، تنها شش هفت ماه با حكومت و رهبري فاصله داشته باشي اون وقت بياي به خاطر حق وحقوق افرادي كه قاتل پسرت بودن به يك باره همه چيز رو خراب كني اون هم با آگاهي از اين كه يه عده منتظر همين به ظاهر لغزش تو هستن . چه دل بزرگي داشته اين مرد كه همه چيزش رو فداي حق و حقوق چند انسان كرده . اين رو مقايسه كنيد با كساني كه اگه بفهمن يكهزارم درصدي امكان داره به مقامي برسن همه زمين و زمان رو به هم ميريزن و به ريش هرچي اخلاقيات و انسانيت هست مي خندن . اينجاست كه شيفته همچين مردي ميشي و در حيرت مي ماني از رفتار او .
روحش شاد و يادش گرامي باد .
0 نظرات:
ارسال یک نظر